اولین سالی که تونیستی

مادرم چگونه به خانه ات بیایم

که تو نیستی 

چگونه به پنجره اتاقت نگاه کنم 

که تونیستی 

چگونه  گلدانهایت  را مرتب کنم  

که تونیستی 

چگونه باغچه ات را اب یاری کنم 

که تو نیستی 

اخر گل رز باغچه ات را به دست چه کسی بدهم 

وحالا با چشمان گریان پرده اتاقت را کنار می زنم 

تا نور بتابد در این خانه کودکیم 

کاش بودی مادرم  کاش بودی مادرم 

 

دلتنگی...